ایروان: قصد پیوستن به ناتو را نداریم، اما با آن همکاری داریم
تاریخ انتشار: ۱۳ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۴۲۴۳۰
وزیر خارجه ارمنستان آرارات میرزویان در مصاحبه‌ای که امروز دوشنبه از او در رسانه‌ها منتشر شده گفت کشورش قصد پیوستن به ناتو را ندارد.
دیپلمات ارشد ارمنستان توضیح داد «ما همین حالا هم با ناتو همکاری داریم در عملیات‌های حافظ صلح در افغانستان شرکت می‌کنیم و حضور خود در کوزوو را افزایش می‌دهیم. این شکلی از همکاری است».
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی در ادامه گفت که، اما «درباره برنامه‌های پیوستن به ناتو، خیر. امروز، این در دستورکار ارمنستان نیست».
میرزویان در بخش دیگری از سخنانش گفت که «درباره اتحادیه اروپا، ارمنستان متمایل به اروپاست و مایلم اظهارات اخیر نخست‌وزیر نیکول پاشینیان در پارلمان اروپا را تکرار کنم. او گفت که ارمنستان آماده است به همان اندازه که اتحادیه اروپا می‌خواهد به ارمنستان نزدیکتر باشد، به این اتحادیه نزدیکتر شود».
اخیراً سخنگوی وزارت خارجه روسیه ماریا زاخارووا گفت که مسکو نگران نشست ارمنستان، اتحادیه اروپا و آمریکاست که برای پنجم آوریل (۱۷ فروردین) برنامه‌ریزی شده، زیرا واشنگتن و بروکسل آشکارا ماهیت ضد روسی آن را اعلام می‌کنند.
او پیش از آن هم گفته بود که مسکو در تماس‌ها با ارمنستان درباره تلاش کشور‌های غربی برای کشاندن ایروان به مسیر ضدروسی گفتگو می‌کند تا در خصوص خطرات آن هشدار دهد.
«دخالت در درگیری‌ها، از دست دادن حاکمیت ملی و استقلال و ناتوانی در تحقق منافع ملی» عواقبی است که مسکو به ایروان هشدار داده در صورت نزدیک شدن به ائتلاف غربی ناتو گریبان‌گیر این کشور خواهد شد.
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان بین‌الملل بینالمللمنبع: باشگاه خبرنگاران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۴۲۴۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
محور تحولات و حذف دشمن مشترک
به گزارش قدس آنلاین، در این یادداشت آمده است: همکاری این کشورها فقط منحصر به نبرد روسیه و اوکراین نیست.
این فقط نوک کوه یخ است و عمق همکاری‌ها بسیار بیشتر است. جنگ اوکراین صرفاً به تعمیق روابط اقتصادی، نظامی، سیاسی و فناوری آن‌ها سرعت بخشیده است. در حال حاضر همگرایی در روابط این کشورها به ایجاد یک محور جدید تحولات منجر شده که می تواند چشم انداز ژئوپلتیکی جهان را تغییر دهد.
وقتی دولت‌های ناراضی کارشکنی می‌کنند
این اندیشکده آمریکایی تأکید می‌کند : همگرایی این گروه، به منزله ایجاد یک بلوک انحصاری و متحد نیست، بلکه به منزله شکل‌گیری مجموعه‌ای از دولت‌های ناراضی است که بر سر هدف مشترکی برای براندازی اصول فعلی، اتفاق‌نظر دارند. وقتی این چهار کشور همکاری می‌کنند، اقدامات آن‌ها هم‌افزایی پیدا می‌کند و اثربخشی ابزارهای سیاست خارجی ایالات متحده برای تحریم‌ها را کاهش می‌دهند. در حقیقت باید گفت هدف جمعی آن‌ها ایجاد جایگزینی برای نظم فعلی است که به نظر آن‌ها تحت سلطه ایالات متحده است.
تشکیل باشگاه ضدغرب
این دو عضو ارشد برنامه‌های امنیتی ایالات متحده ادامه می‌دهند: همکاری میان اعضای این محور چیز جدیدی نیست. چین و روسیه شراکت خود را از پایان جنگ سرد تقویت کرده‌اند. ایران و روسیه نیز پس از شروع جنگ سوریه با یکدیگر همکاری کردند. چین با پیوستن به همکاری‌های روسیه و مشارکت در توافق‌نامه‌های انرژی با ایران، از تهران در برابر اثرات تحریم‌های ایالات متحده حمایت کرده است. مسکو در دو دهه گذشته یکی از بزرگ‌ترین تأمین‌کنندگان تسلیحات تهران بوده و اکنون بزرگ‌ترین منبع سرمایه‌گذاری خارجی آن است. صادرات روسیه به ایران در ۱۰ ماهه اول سال ۲۰۲۲، ۲۷ درصد افزایش یافته است. برای سه سال متوالی چین، ایران و روسیه مانورهای دریایی مشترکی را در خلیج عمان برگزار کرده‌اند که آخرین آن در مارس ۲۰۲۴ بود.
مجله فارین افرز معتقد است: همکاری فزاینده میان چین، ایران، کره شمالی و روسیه ناشی از مخالفت مشترک آن‌ها با نظم جهانی تحت سلطه غرب است؛ رویکردی که ریشه در این باور دارد که این سیستم به آن‌ها موقعیت یا آزادی عملی را که شایسته آن هستند، نمی‌دهد. البته تاریخ نشان می‌دهد ممکن است برای گروهی از قدرت‌های ناراضی، آینده مثبت پیش‌رو نباشد. مانند پیمان سه‌جانبه ۱۹۴۰ که آلمان، ایتالیا و ژاپن را متحد کرد و آن‌ها موفق نشدند، اما جنگ جهانی دوم قطعاً تحولات جهانی را به همراه داشت.
تهدید چهار قدرت
آندریا کندال-تیلور و ریچارد فونتین ضمن بررسی همکاری رو به رشد میان چین، ایران، کره شمالی و روسیه معتقدند اختلافات جدی میان این کشورها وجود دارد؛ چرا که با روی آوردن مسکو به پکن، مسکو به پذیرش نقش شریک کوچک‌تر باید قانع باشد. البته در چنین تحلیلی شدت تهدید نادیده گرفته می‌شود. از سویی دیگر اقتصاد آمریکا بسیار بزرگ‌تر، ارتش آن به طور قابل توجهی قدرتمندتر و سیستم دموکراتیک آن پایدارتر است و واشنگتن هنوز هم می‌تواند از تحولات این محور جلوگیری کند.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است